Woensdag 3 december 2014 – Een verslag van: Janine van Zoest
Koud maar droog en al volledig in kerstsfeer, een fijne aankomst op Berlijn Tegel en met de taxi door naar mijn hotel in de buurt van het conferentiehotel Intercontinental. ’s Ochtends een goede espresso bij een echte Konditorei en mijn OEB kan beginnen.
Woensdag staat in het teken van de pre-conference workshops. Even in de rij voor registratie en het ophalen van mijn badge, daardoor is er helaas geen tijd meer voor een tweede kop koffie. Op naar Blackboard!
Ik dacht dat het een sales workshop van Blackboard zou worden, maar niets was minder waar. Deze eerste workshop voor mij tijdens Online Educa Berlin was een leuke ervaring met een open discussie. Centraal onderwerp: de mogelijkheden van Blackboard (en vergelijkbare systemen) om studenten om zelf de lead te laten nemen in het eigen leerproces. Iets waar wij in het ziekenhuis ook dagelijks mee bezig zijn: de verantwoordelijke medewerker.
Uiteraard starten we wel met een korte introductie van Blackboard zelf en vertelde Dan Hewes, werkzaam bij Blackboard in Amsterdam, over de voordelen van hun systeem.
Working in the open space, self-regulated learning and positive learning habits zijn voor mij de key-words uit zijn monoloog.
Vervolgens stapten we al snel over naar allerlei tools die je kunt koppelen aan Blackboard: Wiki, blog, discussieforum etc. Spreker Dan licht een voorbeeld toe van de Universiteit Groningen (leuk voor mij als Nederlandse in zo’n Duitse wereld tijdens deze driedaagse). Hij vertelt dat de studenten van een professor gezamenlijk werken aan een Wiki via self- en peer assessments. Ze gebruiken de trigger – action – reward – investment – methode. Dit doen ze gedurende één jaar en vervolgens neemt de nieuwe groep studenten dit van hen over. De Wiki is dus constant in ontwikkeling en blijft up-to-date.
Wat ik oppikte uit een ontstane discussie over het verzamelen van Open Badges in een willekeurig digitaal portfolio is dat bij een Hogeschool in Amerika niet meer gewerkt wordt met cijfers bij een lesmodule, maar dat studenten daadwerkelijk een maximaal aantal punten kunnen verdienen, vergelijkbaar met een game. Het effect is, dat studenten geen genoegen nemen met een 6, maar de toets steeds opnieuw maken om meer punten te verdienen. Leuk idee voor een aantal van onze e-learningmodules!
Zo bleef bij mij ook een tip hangen uit een discussie over het inzetten van peerassessment. Hierbij telt niet alleen de beoordeling van werkbegeleider/docent/coach, maar ook de comments op het portfolio van medestudenten comments. Dit kunnen we ook invoeren bij bijvoorbeeld onze opleiding tot seniorverpleegkundige: leren van elkaar en positieve comments geven.
Tijd om aan de slag te gaan in kleine groepjes. Ik sloot me onbewust aan bij een nogal internationaal gezelschap: Duitsland, Rusland, Spanje, Costa Rita, Californië en Zuid Afrika waren naast mij vertegenwoordigd. Twee hiervan gebruiken momenteel Blackboard, twee Moodle, twee een ander systeem/LMS en één dame moet nog een keuze maken voor haar opleidingsinstituut in Moskou. We hebben die systemen aan elkaar laten zien en veel tips uitgewisseld.
Input voor een discussie bij ons intern: groepsdiscussies kunnen starten in je LMS, document sharing en andere vormen van uitwisseling zijn een toevoeging aan je LMS. Sommige organisaties hebben geen intern mailverkeer meer, hoe heerlijk zou dat zijn…
Bijzonder inspirerend uit dit groepje vond ik de collega uit Spanje. Zij werkt bij het universitaire opleidingsinstituut van Inditex, het hoofdbedrijf achter Zara Stradivarius, Pull&Bear etc. Nee mannen, dit zegt jullie niks maar de fashionminded dames onder ons zullen mij volkomen begrijpen. Wat een leuke baan heeft zij! Zij heeft vooral veel ‘last’ van de hele snelle veranderingen in lesmateriaal en moet daarbij vaak keuzes maken omdat er geen geld is om alles iedere week te veranderen. Ze maken vooral veel korte leerinterventies, iets wat ik ook als ‘droom’ heb voor Profportaal Zorg.
Spreker Dan schoof nog even bij ons groepje aan en sloot af met twee tips:
- Vind mensen die rond dansen bij je nieuwe idee, dan gaan anderen vanzelf mee dansen.
- Maak je LMS zo goed als het kan app–achtig. De look and feel wordt voor de jonge generatie steeds belangrijker en tijdig in investeren doet zelfs Blackboard niet genoeg.
Een enerverende ochtend, tijd voor een broodje! Ik bestel eindelijk mijn tweede kop koffie en al snel sluit er een man aan mijn tafeltje aan die werkt voor een verkeerregelaarsbedrijf uit Luxemburg. Net als bij het congres dat ik bezocht in Orlando dit najaar, zijn ook hier in Berlijn vaak de gesprekken even interessant als de keynotes en presentaties van sprekers. We kletsen makkelijk anderhalf uur vol samen en ik moet hollen naar mijn volgende workshop.
Op naar een door het Duitse ministerie van Buitenlandse zaken georganiseerde workshop over nieuwe vormen van leren. “Virtuelle Lernwelten in der Aus- und Weiterbildung: Fallbeispiele aus der Praxis / Virtual Learning Spaces for Vocational and Further Education: Case Studies“. Ja de titel zegt het al, de workshop is volledig in het Duits. Ik zie het als een uitdaging en die ga ik nu eenmaal graag aan!
Na een korte introductie starten twee heren met het voorbeeld van inbedden van Sociaal vermeerderend leren in opleidingsdidactiek. Bij de eerste sheet wordt gesproken over het vormgeven van het didactisch concept: analoog versus digitaal. Wat ouderwets is mijn eerste gedachte… Na het didactisch concept komt volgens deze heren van SAL het leren in de realiteit, vervolgd door de transfer naar de werkplek.
We krijgen een inzage in een door hen ontwikkelde app. Het zijn mooie animaties, 3D die je op de tablet aan kunt raken en 360 graden kunt laten draaien. Het kan zijn dat dit virtuele apparaat vast loopt, als je het niet goed doet (dat lijkt dus een beetje op een game want dan moet je het geheel uiteraard weer repareren). Vanuit deze 3D kunnen de gebruikers allerlei theoriedelen openen. Ook is de 3D helemaal te customizen, vind ik dan weer een leuk extraatje.
Maar dan dringt zich de vraag bij mij op: Wat is hier nu sociaal aan? Het is eerder een voorbeeld van mobiel leren. Dat moet een collega uit de zaal ook gedacht hebben en hij stelt de vraag. Reactie van de ontwikkelaars is: dat je het met een mobiel makkelijk kunt delen… Goed, bedankt, zo ver waren we in Nederland nog niet (zegt zij grappend).
Wat wel speelt, geven de heren vervolgens aan, is dat social media niet in alle organisaties waarvoor zij deze animaties ontwikkelen wordt gewaardeerd of zelfs geaccepteerd. Dat is dan wel weer erg kenbaar voor mij.
Een intern communicatiebeleid dat niet echt uitlokt je mobiel er even bij te pakken als je theorie wilt opzoeken bij de patiënt aan het bed en de vaak strikte firewalls en citrixomgevingen waar geen YouTube filmpje door heen komt… Hoezo sociaal leren?
Tot slot van deze eerste congresdag word ik getrakteerd op een aangenaam toetje. Het tweede voorbeeld gaat namelijk over het ontwikkelen van Gamebased training voor emergency scenario’s in de Health Care. Een Duitse Kinderarts vertelt enthousiast over dit initiatief, dat mogelijk gemaakt is door het ESF subsidiefonds.
Ook in zijn organisatie geldt dat er nu tijd vrijgemaakt wordt voor een of twee dagen scholing, wat niet te doen is voor dienstplannen, roosters en flexibiliteit. E-learning is ook voor hem een goede oplossing. Voor de afdeling ‘emergency’ is gekozen voor een serieus game. Voor hen dé oplossing omdat de transfer van kennis uit oefeningen naar de daadwerkelijke praktijk nog niet goed gelegd wordt.
Het Duitse game-ontwikkelingsbedrijf is gestart met een pilot, dat in de eerste fase niet meer is dan een prototype, een soort skelet dat door een woestijn wandelt. Daarop volgde de tweede versie, die erg veel weg had van een SIMS omgeving. Het sloot in mijn ogen te weinig aan bij de daadwerkelijke praktijk. Daarna is de game verder doorontwikkeld vanuit een individueel persoon (wat dan weer vergelijkbaar is met Nintendo- of Playstationspellen als James Bond en GTA). Dat sluit al beter aan bij daadwerkelijke situatie. Uiteindelijk is het prototype doorontwikkeld tot een arts in een ziekenhuis.
Ook zijn er allerlei extra’s aan toegevoegd. Want naast lopen moet die virtuele arts natuurlijk ook een mobiel op zak hebben om te kunnen bellen, deuren kunnen openen en de brandblusser bedienen.
Het uitgangspunt is constant geweest: ja ik wil dit spelen! Het moest vooral leuk en verslavend zijn, je wilt het afronden en zoveel mogelijk punten scoren (komt weer terug uit de eerste workshop, namelijk Open badges verzamelen). Helaas is de game nu alweer toe aan doorontwikkeling, het is nu niet geschikt voor de tablet…
Moe maar geïnspireerd terug naar mijn hotel, even opfrissen en dan een rondje over de kerstmarkt. Volgens de Luxemburger die ik ontmoette tijdens de lunch moet ik daar echt een gluh-biertje proberen, maar ik ga denk ik voor een kop thee: morgen weer vroeg aan de slag!
Lees haar verslag van dag 2 | Lees haar verslag van dag 3
Janine van Zoest
Next Learning 2015
Leren gaat niet om de techniek. Het besef groeit dat het leren écht anders moet! Maar hoe? Dat leer je tijdens Next Learning 2015: hét event voor de learning-professional!
Met creatieve werkvormen zoals de leersafari, pecha kucha’s, expertsessies, praktijkcases, gesprekstafels, de innovatie-arena en flipped classroom-sessies. Kies tussen het Learning Congres (incl. aparte HRD- en Zorg-Arena) of de Learning Playground. Kom naar Next Learning op 22 april 2015 in Den Bosch!
Lees meer over Next Learning 2015